Το κτίσμα βρίσκεται σε πολύ κεντρικό σημείο της παλιάς πόλης κοντά στη βορεινή είσοδο της Δημοτικής Αγοράς και σε πολυδαίδαλο τμήμα της που χαρακτηρίζεται από την εκκλησίας του Αγίου Ελευθερίου, κτίσματος της εποχής της Βενετοκρατίας. Το σπίτι έχει τρεις ορόφους, μικρού εμβαδού, και απολήγει σε σοφίτα με δώμα – βεράντα. Το κτίριο ήταν σε ετοιμόρροπη κατάσταση με μεγάλες κατακόρυφες ρωγμές στους εξωτερικούς λιθόκτιστους τοίχους. Η αρχιτεκτονική πρόταση τροποποίησε εντελώς το εσωτερικό του κτίσματος, προτείνοντας μια άλλη διάταξη χώρων και κυρίως μια άλλη κατακόρυφη κυκλοφορία. Η επαναδιάταξη των δαπέδων των ορόφων επέτρεψε τη δημιουργία ενός χώρου κάτω από την οροφή (σοφίτα), που χρησιμοποιείται σαν χώρος εργασίας και επικοινωνεί με το δώμα – βεράντα. Ιδιαίτερη προσοχή δόθηκε στη στερέωση του κτίσματος, που έγινε χωρίς τη χρήση οπλισμένου σκυροδέματος, αλλά με πολύ προσεκτικό καθαρισμό των τοιχοποιιών και επανασυναρμολόγησή τους σε όλα τα σημεία που παρουσίαζαν κατακόρυφες ρωγμές. Μελέτη: 2001 Kατασκευή: 2003